Monday, November 19, 2007

Ο στρατός και εγώ ....1

Ναι συνέβη και αυτό!!!...εεεε σας βλέπω ε??? γιατί γελάτε?
Το post που ακολουθεί είναι πολύ σοβαρό και όχι γιατί θα το γράψω σε ύφος σοβαρό...το αντίθετο θα έλεγα....αλλά γιατί αφορά ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου!
...ας πάμε λίγο πίσω λοιπόν....άνοιξη του '98....

...έχω τελειώσει την σχολή μηχανολόγων και κόβω την αναβολή να πάω στρατό.....να τελειώνω βρε αδερφέ
με αυτό το καθήκον προς την Πατρίδα!
...ποτέ μου δεν είχα "Εθνική συνείδηση" και ιδιαίτερα με την έννοια ότι πρέπει να υπηρετήσω για την πατρίδα!!! Μικρός δάκρυζα διαβάζοντας για το 1821 και το 1940, αλλά δεν ένιωθα
ότι έπρεπε να υπηρετήσω...."χαμένος χρόνος" έλεγα....και εν μέρει είχα δίκιο!!!...εν μέρει όμως!!

...πάω λοιπόν στου Ρουφ....κόβω την αναβολή, ρωτάω που είναι πιο καλά να δηλώσω ότι θέλω να πάω(λες και θα με έστελναν όπου γούσταρα) και ακούω για αεροπορία, διαβιβάσεις κλπ......να πω εδώ ότι έχοντας σπουδάσει μηχανολόγος πίστευα ότι το μόνο κομμάτι του στρατού που θα με ενδιέφερε ήταν οι "κοκκινοσκουφίτσες"....δηλαδή η Αεροπορία Στρατού....!!Φοράνε κόκκινο μπερέ οι άνθρωποι ρε σεις εξού και το παρατσούκλι.... :-)))))
Τα ελικόπτερα λοιπόν ήταν κάτι το οποίο πίστευα ότι θα με μάγευε και θα ασχολιόμουν με αυτό αγνοώντας τα στραβά της θητείας!...πολύ αργότερα βέβαια κατάλαβα ότι αυτές είναι δουλειές για αληθινούς επαγγελματίες και όχι για κάποιον που κάνει μια απλή θητεία!

....η τύχη μου λοιπόν με στέλνει αλλού!!!...έρχεται το χαρτί και γράφει "ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ"!!
Μαυροσκούφης το τσίρκο!!


Ερωτήσεις όπως "τι είναι τα τεθωρακισμένα?"..."που είναι η Αυλώνα?" ...
...και άλλες θα λυνόντουσαν πολύ γρήγορα!!!
Ημερομηνία παρουσίασης 21-9-1998 λοιπόν!!! Σειρά 256!!
Παρουσιάζομαι με μια καλή ψυχολογία γενικά, μιας και είχα καταφέρει να πείσω την μάνα μου να χωρίσει επιτέλους τον απαράδεχτο πατέρα μου και να ασχοληθεί λιγάκι με τον εαυτό της.....ναι...ακούγεται περίεργο αυτό αλλά μερικοί άνθρωποι στη ζωή έχουν μάθει να κάνουν πράγματα για τους άλλους μόνο, παραμελλώντας τον εαυτό τους ...έτσι την απείλησα ότι δεν θα παρουσιαστώ αν δεν χωρίσει πρώτα, μιας και ο αναίσθητος ο πατέρας μου της φερόταν άσχημα ακόμα και μετά από 3 εγχειρήσεις για καρκίνο που έκανε!

Τέλος πάντων....παρουσιάζομαι και τρώω μια φρίκη στον θάλαμο απίστευτη!!
Μερικοί δεν πλενόντουσαν ποτέ και η βρώμα τους ήταν αφόρητη!!!
Εκεί ακούω για τους ΔΕΑ!!(Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός)....και την σχολή ΥΕΑ(Υποψήφιων Έφεδρων Αξιωματικών)....υπηρετούν 5 μήνες παραπάνω, όσο διαρκεί η εκπαίδευση δηλαδή, παίρνουν μισθό και μένουν εκτός στρατοπέδου.....όταν δεν έχουν υπηρεσία....

Στο σημείο που επιλέγω να πάω ΥΕΑ αρχίζει και ένα μεγάλο σχολείο για την ζωή μου!
Κατ'αρχήν ήμουν τυχερός γιατί στην σειρά μου ζητούσαν 90 ΥΕΑ.....οπότε δεν χρειαζόταν μέσον για να πάω(90 Υποψήφιοι Έφεδροι Αξιωματικοί ήταν πολλοί για μία σειρά) άλλωστε όποιος είχε μέσον δεν θα ήταν ποτέ στα Τεθωρακισμένα.... :-))))))))))))))...εκτός από έναν για τον οποίο θα σας πω αργότερα!!!

Ξεκινάει λοιπόν η εκπαίδευση και να σας πω εδώ πως λειτουργεί μια σχολή ΥΕΑ:
είναι χωρισμένη σε 2 δίμηνες περιόδους.
Το πρώτο 2μηνο είσαι ΥΕΑ Α' ή απλά "Αλφάς" και έχεις άμεσο εκπαιδευτή ένα ΥΕΑ 'Β ή απλά "βητά"..κάτι το οποίο θα γίνεις και εσύ σε δύο μήνες!!!Με λίγα λόγια ο αλφάς είναι ένα τίποτα.....δεν περπατάει...μόνο τρέχει...κάνει όλες τις αγκαρίες και τις υπηρεσίες και έχει από πάνω τον "βητά" να του αλλάζει τα φώτα!!!...είναι ένα θέατρο πειθαρχίας και υπακοής...στο οποίο, όπως και στην πραγματική ζωή, βλέπεις πως αντιδρούν οι ανθρωποι όταν τους δόσεις εξουσία.....κάποιοι την χρησιμοποιούν με σεβασμό, κάποιοι με περίσια μαλακία και κάποιοι βγάζουν αποθυμένα σπου ούτε οι ίδιοι δεν ήξεραν ότι έχουν μέσα τους!!!

Τα πράγματα στην σχολή ΥΕΑ ήταν δύσκολα.....σαν "αλφάς" ζητούσες άδεια για να πας και στην τουαλέτα και μετά από όλα τα καψόνια έπρεπε να έχεις και δύναμη να παρακολουθήσεις και το μάθημα.
Σαν ειδικότητα μου είχαν δώσει το Leopard 1 A5, ότι πιο σύγχρονο διέθετε ο στρατός τότε αλλά και μεγάλο παλούκι να μάθεις την συντήρησή του, τα ηλεκτρονικά του μέρη κλπ.

Αυτό όμως που σου έσπαγε τον τσαμπουκά ήταν ο Ίλαρχος Ρηγόπουλος Διοικητής της Ίλης ΥΕΑ....αααα.....ίλη=λόχος και ίλαρχος=Λοχαγός στα ΤΘ.
Αυτός λοιπόν ο Ίλαρχος ήταν ένας ελεεινός και γλυώδης τύπος ο οποίος αντιπροσώπευε την χειρότερη μορφή δημοσίου υπαλλήλου......τι έκανε?
Μάθαινε ποιος στρατιώτης είχε γνωριμίες και αν δεν είχε πέσει ήδη τηλέφωνο ώστε να κάνει και ο ίδιος δημόσιες σχέσεις με κανέναν ανώτερο(μιας και ο ανώτερος όταν ζητάει άδεια για έναν γνωστό του στρατιώτη...ψιλουποχρεώνεται συναδελφικά)σου άλλαζε τα φώτα έτσι ώστε να πάρεις τηλέφωνο το βύσμα σου, να επικοινωνήσει με τον Ίλαρχο της σχολής ΥΕΑ και να κάνει και αυτός τα κονέ του!!!

...έτσι έκανε και σε έναν μετέπειτα φίλο μου ο οποίος την πάτησε λόγω διεύθυνσης!!!!
Είδε "Εκάλη" στα χαρτιά ο Ρηγόπουλος, ρώτησε για το επώνυμο, έμαθε ότι ο άγνωστος μέχρι τότε στρατιώτης του ήταν από τζάκι, ο πατέρας γιατρός παγκοσμίου επιπέδου και αναγνώρησης και σου λέει "εδώ ήμαστε....ο πατέρας του μικρού έχει χειρουργήσει την μισή βουλή"...κάτσε να του κάνω την ζωή πατίνι....να πάρει τον μπαμπά τηλέφωνο....και ο μπαμπάς που μιλάει κατευθείαν με τον υπουργό να μου δημιουργήσει το κονέ.....

...μα έλα που ο μικρός(1,98 σε ύψος) δεν μάσησε και ας τον έκλεισε 2.5 μήνες μέσα....και όχι μόνο δεν μάσησε αλλά σε πρωινή επιθεώρηση την ώρα που του έριχνε καμπάνα μπροστά σε όλους, του απάντησε ότι "αυτό που θέλετε κε Ίλαρχε από μένα δεν θα το πάρετε"!!!
Περιττό να σας πω πόσα χρώματα άλλαξε ο παλιογλύφτης ίλαρχος!!!

Ευτυχώς όμως αυτό το είδος στρατιωτικών δεν ήταν το μόνο που γνώρισα στο στρατό!!!
Υπάρχουν άνθρωποι που τιμούν τη στολή τους και χαίρομαι που ένας άνθρωπος από αυτούς , βρέθηκε στον δρόμο της θητείας μου και με έκανε κάποτε να πω μέσα από την καρδιά μου, ότι αν γινόταν ποτέ πόλεμος θα τον εμπιστευόμουν τυφλά στο να ακολουθήσω τις διαταγές του..... ο διοικητής μου στην 25 ΕΜΑ στο Πετροχώρι Ξάνθης....
.....ο αντισυνταγματάρχης Χρήστος Χαλκίδης......

....συνεχίζεται.....

10 comments:

osela said...

δώσε εξουσία σ' έναν άνθρωπο, να δεις τι άνθρπωπος είναι!

kisses

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

ΝΟΜΟΣ!!!

Shades said...

Άσε ρε λαμόγιο μοδίστρα ήσουν.. φλώρος τελειωμένος αι χάσου...

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

καλά θα το έχω υπ'όψιν μου κε shades!
:-)))

patsiouri said...

Αμαν...αυτό πρέπει να ήταν όντως το μεγάλο σου τσίρκο...

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

...ήταν για πολλά γέλια κάποιες καταστάσεις...ή για κλάματα...αναλόγως πως θα τό έβλεπε κανείς!!!
Μεγάλη εμπειρία όμως....ένα εξαιρετικό δείγμα ποκιλίας ανθρώπων όλης της ελληνικής επικράτιας!...ερμήνευσα πολλά "γιατί" και "μα ποιος τους ψηφίζει ρε πούστη μου" μετά το στρατό!!
:-))))

takis said...

Πάντως εγω αν γινόταν πόλεμος δεν θα εμπιστεύομουνα κανέναν...

Για μένα το μόνο που μου έδωσε ο στρατός ήταν η αίσθηση(γνώση ίσως?) σε ποιά κοινωνία ζώ.
Ισως είναι το καλύτερο δείγμα πληθυσμού για να ανακαλύψει κάποιος τη κοινωνία που ζεί.

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

καλημέρα,

συμφωνώ απολύτως με την άποψή σου για το δείγμα κοινωνίας!

Κρίμα όμως που δεν σου έτυχε να γνωρίσεις και στρατιωτικούς οι οποίοι σε κερδίζουν με την προσωπικότητά τους και το ηγετικό τους χάρισμα.

takis said...

Γνώρισα 1-2, αλλά δυστυχώς το θέμα "στρατιώτης" ήταν πιο ισχυρό..
Σίγουρα οι ίδιοι άνθρωποι θα ήσαν πολύ πιο δημιουργικοί εκτός στρατού..
βέβαια σίγουρα θα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που αναφέρεις.

Fibi said...

Θέλω και part 2 σύντομα, μου αρέσει να ακούω ιστορίες στρατού. Κάποια στιγμή στη ζωή μου ήμουν έτοιμη να πάω στρατό, πολύ το ήθελα, αλλά τελικά σπούδασα φοροτεχνικά, καμία σχέση!

Ντόινγκ!