...believe...

....believe.....μου γράφει το κινητό μου κάθε φορά που το ανοίγω.
Απομεινάρι wellcome note από μια σκοτσέζικη διαφήμηση.

Είπα λοιπόν να αλλάξω την προηγούμενη κακοδιάθετη εικόνα του αντίχειρα,
και αντί για το "Under my Thumb" να πάω για το "Bitter Sweet Symphony" .....
...έτσι για αρχή!! Ο Εν Λευκό βοηθάει πολύ....

Την καλησπέρα μου!

.....μαθήματα ζωής.....

...μαθήματα που κοστίζουν σε χρήμα....σε αποτελέσματα κάποιων επιλογών μας....

....σε ξεπούλημα εμπιστοσύνης.....τα τελευταία είναι και τα χειρότερα!



Αλλάζουμε????.....όχι βέβαια.....απλά μαθαίνουμε να περιμένουμε το αναπάντεχο.....

Παίρνουμε εκδίκηση???....αναλόγως πόσο το τραβάει η άλλη πλευρά.....

Αδιαφορούμε???....παντελώς!



....στις διακοπές διάβασα ένα βιβλίο στο οποίο αναφερόταν το εξής:



"Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι.....αυτοί που κάνουν αυτό που λένε

πως θα κάνουν και........οι υπόλοιποι......!!!!!"


Δε βαριέσαι.......σ'αυτήν την πουτάνα την ζωή πληρώνονται όλα!!! ΜΑ ΟΛΑ!!!

Αδιαφορία vs Έλειψη Ψυχραιμίας = 2

Καλησπέρα,

είναι αρκετός καιρός που δεν γράφω post για αυτά που βλέπω και ακούω γύρω μου και δεν σχολιάζω επίσης και πολύ....προβληματίζομαι γι'αυτό και αναρωτήθηκα πολλές φορές αν το "τσίρκο" έγινε αναίσθητο και δεν ενδιαφέρεται πλέον.....αν κλείστηκε στην ρουτίνα της καθημερινότητας και έχασε την λαχτάρα του για να σχολιάζει με την ελπίδα ότι βάζει και κάποιον άλλον συνάνθρωπό του να σκεφτεί.....εκτός από το γεγονός φυσικά, ότι το blogging είναι μία εκτόνωση.......

Λοιπόν με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα ότι ΟΧΙ....δεν έγινα αναίσθητος......απλά έχω χάσει την ψυχραιμία μου!!!!!...πως κατέληξα εκεί θα μου πείτε τώρα!

....έκανα ένα ταξίδι πρόσφατα στην Ολλανδία...και συγκεκριμένα σε Άμστερνταμ και Λάιντεν!.....Ως συνήθως δεν πήγα να δω μουσεία και άλλες τουριστικές ατραξιόν.

Άλλωστε ο Βαν Γκόνγκ(για να σας προλάβω) μου μοιάζει τουλάχιστον άχαρος μπροστά σε πίνακες του Μποτιτσέλι, του Ραφαέλ και του Μικελάντζελο που είχα την ευκαιρία να δω στο Λονδίνο και δεν μπορούσα να ξεκωλίσω τα μάτια μου από πάνω τους.

.....έτσι λοιπόν χάθηκα στα στενοσόκακα του Άμστερνταμ μέρα και νύχτα για να πάρω μια μυρωδιά από μια πόλη με εξωφρενικές για εμάς ελευθερίες!

Ελευθερίες είπα?......κάτι δεν μου κολάει τώρα....οκ θα το ξαναπώ....περπάτησα εκεί όπου η ζωή είναι χύμα και όλα αυτά που είναι κρυφά για άλλους, εκεί έχουν χάσει τον "μύθο" τους

και "σερβίρονται" στην καθημερινότητα με έναν τρόπο που είναι σαν σου λέει η ζωή:

"φάτε στα μούτρα.... τα κρυφά θέλω σας".....ή ..."μήπως πρέπει να ασχοληθήτε άνθρωποι με πιο ουσιαστικά πράγματα και να κάνετε κάτι καλύτερο"???

Πήγα σε σχεδόν επικίνδυνα coffee shops αλλά και στα πιο "κυριλέ" επίσης!

...πέρασα από την Red Lights District.....και ένιωσα τιποτένιος....ένα κομμάτι γυαλί χώριζε τις "τραγωδίες" από τους "πολιτισμένους" τουρίστες!

Μέσα από όλο αυτό το παράδοξο που έζησα ανακάλυψα κάτι για μένα αυτήν την περίοδο....έχω χάσει την ψυχραιμία μου να βγάλω τις σκέψεις μου σε χαρτί, σε post κλπ.

""Που μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι

δεν ξέρω ....γέμισέ μου το ποτήρι"".........στο επανιδείν!

(το καράβι στην φωτο είναι αληθινό και φτιάχτηκε από 400 άνεργους στο Άμστερνταμ,

με επιχορήγηση της κυβέρνησης, προκειμένου οι άνεργοι να μάθουν μία τέχνη εφαρμόζοντάς την ταυτόχρονα για την κατασκευή του καραβιού)

Δεδομένα Ολλανδίας

Κατώτατος μισθός ανιδείκευτου :1300€ καθαρά (με ωράριο 8 ωρών εννοείται)

Καφές : 2€

Ενοίκιο σπιτιού(3άρι) σε καλή περιοχή:700€

Εστιατόρια: Πολύ ακριβά όπως σε όλη την Βόρεια Ευρώπη

Super Markets:Σχεδόν μισές τιμές από τα ελληνικά-η φέτα "Κολιός" έχει την ίδια τιμή με την Ελλάδα.

Ένδυση και Υπόδηση:...καλύτερα να μην σας πω γιατί θα πέσετε σε βαριά μελαγχολία!(Ευτυχώς εδώ και καιρό ψωνίζω από το ebay και έχω βρει την οικονομική υγειά μου)

Πτυχιούχοι:Μάλλον δεν καταλαβαίνουν την έννοια: "Παίρνεις πτυχίο αλλά δεν βρίσκεις καλή δουλειά"....όχι απλά μια "δουλίτσα"!!!!

Το ευρώ είναι δυνατό νόμισμα ΚΑΙ στην Ολλανδία....όχι όμως στην Ελλάδα του"ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε, που θα μου βάλεις νόμους και όρια εσύ στην εκμετάλευση του διπλανού μου"

Λογοκρισία "NEWS FLASH"!!!!

Αυτός που είναι πρόεδρος της ΕΡΤ...(ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ)
(Χρήστος Παναγόπουλος)

Κατήργησε αυτόν (που μας πληροφορούσε σωστά όλα αυτά τα χρόνια)

(Στέλιος Κούλογλου)

με αυτήν την εκπομπή του

...ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ......!!!!!!!!!!

(....Αλλά όλως τυχαίως δεν άρεσαν και στην Αμερικάνικη Πρεσβεία μερικά θεματάκια που έβγαζε.....και επίσης εκείνο το ρεπορτάζ για την "Γενιά των 700€")

Λογοκρισία είπατε????......όχι ρε σεις ...Δημοκρατία έχουμε!!!!

μπουαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα......

Παρτούζα!

Χθες είδα μία παλιά ταινία και άκουσα την εξής φράση η οποία με προβλημάτισε:

"Η παρτούζα είναι Μαρξισμός!!! Όλοι για έναν και ένας για όλους"

Ποια η γνώμη σας?

Λέτε να είμαι σε λάθος δρόμο τόσα χρόνια και να είμαι "φασίστας" εν αγνοία?

Σε όλους έχουμε χαθεί........κάτι απ'τα παλιά που είχα γράψει....

Τα φιλιά μου!!! :-)))))))))

...χρόνε μπαμπέση...γητευτή...


...των φόβων μας πατέρα...


...χαμόγελα σου στέλνουμε...


...κι ας είν' για σένα σφαίρα...





...εμείς δε σε φοβόμαστε...


...πάρ'το ρολόι και δρόμο...


...το παρελθόν αγγίζουμε...


...να βρούμε νέο δρόμο...





...χαρά από μένα δε θα δεις...


...δάκρυ δε σου χαρίζω...


...κι ακόμα κι αν γίνω γέροντας...


...σε πείσμα σου...γώ θα ελπίζω...





...εγώ σε βλέπω φίλο μου...


...συνήθισα πια μαζί σου...


...δε με φοβίζουν οι πληγές...


...που κρύβεις στην αυλή σου...



…γιατί το ξέρω τι ζητάς…


…να βλέπεις στη καρδιά μας…


…σε τρέφει εσένα ο φόβος μας…


...σαν γδέρνεις τα όνειρά μας…





…γι’αυτό σου λέω «φίλε μου»…


…σε «νιώθω» πλέον…σε ξέρω…


…φτηνά είναι τα κόλπα σου…


…και δε θα υποφέρω…





.…ξέρω να συμβιβάζομαι…


…κι έτσι δε θα μιλήσω…


…στη πλάτη σου τα άσχημα…


…τα ωραία εγώ θα ζήσω…





…ίσως να βρίσκεις «κολλητέ»…


…ότι πολλά στα λέω…


.…με θες να είμαι μίζερος…


…συγχώρα με...δε φταίω…





…πόνταρες «φίλε» κι έχασες…


…ασόδυο η ζαριά σου…


…το γέλιο και τον έρωτα…


…θα στέλνω στα όνειρα σου…





…και ξέρω ότι θα σκέφτεσαι…


…στο τέλος πως θα κερδίσεις…


…μα κάνω «πρόταση μομφής»…


…και δε θα την κερδίσεις…



…και λέει ετούτη η πρόταση…


…στα ίσα και σταράτα…


…"να χαίρεσαι τη διαδρομή…


…μες στη ζωής τη στράτα"…





…γιατί το τέλος είν’γνωστό…


…και εκεί χρόνε... κερδίζεις…


…αυτή’ναι και η κατάρα σου…


…ποτέ σου δε θα ελπίζεις…





…δε θα ελπίζεις πως μπορεί…


…κάτι σε εσέ να αλλάξει…


…τα έρμα τα ρολόγια σου…


…κανείς δε θα πετάξει…





…η δύναμή σου είν’λοιπόν…


…η ίδια η φυλακή σου…


…την κουβαλάς στους ώμους σου…


…και μέσα στη ψυχή σου…



…να ξέρεις είμαι κάθαρμα…


…χαρά δε θα σου δώσω…


…κρατώ το βλέμμα μου ψηλά…


…μιζέρια δε θα νιώσω…





…έτσι έχω μάθει στη ζωή…


…και σε κοιτώ στα ίσα…


…και δε μου καίγεται καρφί…


…που να σε πιάσει λύσσα…





…και αν μου θυμώσεις μ’όλα αυτά…


…και παρεξηγηθούμε…


…γεμάτη θα’χω εγώ καρδιά…


…σαν γράψει να βρεθούμε…

...ομολογώ...!!!!

Ιδού η ερωμένη μου!!!!

...και η επίσημη αγαπημένη μου σε "μηχανόβια version"!

..το τερπνόν μετά του ωφελίμου....!!!

...βρέθηκε λοιπόν το τσίρκο για δουλειά στην Σύρο Πέμπτη & Παρασκευή

και αράζει και Σαββατοκύριακο.......σε λίγο καταυθάνει και το αμόρε....

Τα φιλιά μου ...θα σας φέρω λοουκούμια βρε...μην ανησυχείτε!!!!

:-)))

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: Ὁμιλία πρὸς τοὺς Γυμνασιόπαιδες στὴν Πνύκα το 1838

Παιδιά μου!

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους όποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος μας και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμομε συμπερασμούς και διά την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και διά τους παλαιούς Έλληνας, όποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, όποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους όποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφ' ου ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιο του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς και ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητας και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμει τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοιαν και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον έναν έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν πατριάρχη, και του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες (προεστοί) εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμέρα χειρότερα, διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές όπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε ήμέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποιαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν ή Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;", άλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας ή επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, ή γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή ή ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν αρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!.

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.

Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον, δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους - πέντε χρόνους τη νεότητά σας, και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματα σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων, και κατά την παροιμία, "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε". Η προκοπή σας και ή μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας [καλό].Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος, και διά τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθείτε από τα περασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεστε, και να έχετε ομόνοια.
Εμάς μη μας τηράτε, πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ήμέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία!

Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο βασιλεύς μας Όθων!Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι!Ζήτω ή ελληνική νεολαία!

.....απλά είναι τα πράγματα....

...and I'll take you for who you are....

...if you take me for everything.....

...Πηγαίνετε στο παρακάτω link και δείτε το video....δυναμώστε τον ήχο....

http://www.youtube.com/watch?v=kAIwOQWJKn0

...φυγή....

....έχω ανάγκη να την κάνω ρε πούστη μου....
...να πάρω αρχές Απρίλη το v-strom(η ερωμένη μου),
το μωρό μου(η επίσημη αγαπημένη)



και λίγες μέρες αργότερα
να κάνω ένα ταξίδι σε μια παραθαλάσια διαδρομή ακούγοντας
μέσα απ'το κράνος Pink Floyd....Νότια Κρήτη μου μύρισε.....

...Across the clouds
I see my shadow fly
Out of the corner of my watering eye...



Learning to Fly - Pink Floyd



Into the distance,
a ribbon of black
Stretched to the point
of no turning back

A flight of fancy
on a windswept field
Standing alone
my senses reeled

A fatal attraction
holding me fast,
howCan I escape this irresistible grasp?

Cant keep my eyes
from the circling skies
Tongue-tied and twisted
just an earth-bound misfit, i

Ice is forming
on the tips of my wings
Unheeded warnings,
I thought I thought of everything

No navigator
to guide my way home
Unladened, empty and turned to stone

A soul in tension
thats learning to fly
Condition grounded
but determined to try

Cant keep my eyes
from the circling skies
Tongue-tied and twisted
just an earth-bound misfit, i

Above the planet
on a wing and a prayer,
My grubby halo,
a vapour trail in the empty air,

Across the clouds
I see my shadow fly
Out of the corner of my watering eye
A dream unthreatened
by the morning light
Could blow this soul right through the roof of the night

Theres no sensation to compare with this
Suspended animation, a state of bliss
Cant keep my eyes from the circling skies
Tongue-tied and twisted
just an earth-bound misfit, i

...γεια χαρά....

.....καλό ταξίδι φίλε Κώστα....

.....αν υπάρχει αυτός ο πούστης εκεί πάνω...

.....καλά θα κάνει να σε προσέχει αφού διάλεξε να σε πάρει στα 37 σου χρόνια....

...πνίγομαι....

...είναι καιρός που προσπαθώ ν'αδιαφορώ συστηματικά για αυτά που προσπαθούν
να μου επιβάλουν τα κανάλια ως καθημερινότητά μου....και κατ'επέκταση προβλήματα της ζωής μου.....έχω σταματήσει να γράφω "σοβαρά post"....επίσης αρκετό καιρό.....
Ίσως κάπου μέσα μου παραμυθιάζομαι ότι μπορώ να ζήσω χωρίς να παίρνω
μέρος σε όλα αυτά.....όμως....είμαι μέρος όλων αυτών!

Κάνω δύο δουλειές για να ζω αξιοπρεπώς και δεν μ'ενοχλεί......αλλά μ'ενοχλεί
η πιθανότητα να κάνω δύο δουλειές για να μην σκέφτομαι τι γίνεται γύρω μου....

Κοντεύω να σταματήσω να παίρνω και Κυριακάτικη εφημερίδα....τα ίδια και τα ίδια....
....σκάνδαλα που φαίνονται...άλλα τόσα που δεν φαίνονται, ιδιοτελείς πολιτικές κινήσεις,
δειλία, αναξιοκρατεία.....οι έλληνες πολίτες να παρακολουθούν απαθέστατοι και να υποστηρίζουν τους μεν ή τους δε, λες και διαλέγουν ομάδα ποδοσφαίρου για το ματσ της Κυριακής και όχι ανθρώπους που ρυθμίζουν το μέλλον μας και την ποιότητα ζωής μας.......πουθενά φως....και να προσπαθώ να ισσοροπήσω ανάμεσα σε όλα αυτά και να ξεκινώ την μέρα μου χαμογελώντας......

Περπατώ ανάμεσα σε όλη αυτή την ανοησία και πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτομαι και να έχω σκυφτό κεφάλι πολλές φορές. Όταν ήμουν στην Αγγλία έλεγα ότι όταν γυρίσω πίσω, θα περπατώ και θα κοιτάω πάντα μπροστά τον καταγάλανο ελληνικό ορίζοντα......αυτόν που τρέχει στις φλέβες μου γαμώ τον μπελά μου.......για αυτόν που πίνωντας τα ποτάκια μας με τον Νίκο ένα βράδυ στο ξενοδοχείο Sanderson στο Λονδίνο, περιτριγυρισμένοι από όλη την μοδάτη Λονδρέζικη "αφρόκρεμα" και γιορτάζοντας επαγγελματικές επιτυχίες εκεί που οι περισσότεροι καριερίστες θα ήθελαν κάνουν καριέρα, δακρύσαμε μόλις θυμηθήκαμε ένα ηλιοβασίλεμα στο Σούνιο............

Γύρισα λοιπόν και πιάνω τον εαυτό μου με σκυφτό κεφάλι....αρνούμενος να δεχτώ αυτόν τον γαμημένο αρρωστημένο θίασο που κάνει κουμάντο σε αυτή τη χώρα.....χωρίς την πλειοψηφία των ανθρώπων να νοιάζονται για τίποτα πέρα από τον μικρόκοσμό τους....

..."που εγώ να τρέξω ξεκινώ....μεσ'της παγκόσμιας λογικής τα 5 μέτρα" όπως λέει το τραγούδι......αυτό ακριβώς....μια χώρα πολλών "χιλιομέτρων" ιστορικά και πολιτισμικά, εγκλωβισμένη σε μία λογική "5 μέτρων".........

.....δεν ξέρω τι θα κάνω και πως θα αντιδράσω......

...κάτι πρέπει να γίνει όμως ρε πούστη μου.....

....όπως λέει και το τραγούδι των Waterboys.....
...ζω σε μια χώρα που....
...where criminals are televised
politicians fraternize
Journalists are dignified and everyone is civilised
And children stare with heroin eyes

...το τραγούδι μιλάει για την Αγγλία....αλλά θα μπορούσε να είχε ειπωθεί
και για την σύγχρονη Ελλαδίτσα......


---------------------------------

Man looks up
on a yellow sky
And the rain turns to rust in his eye

Rumours of his health are lies

Old england is dying

His clothes are dirty shade of blue
And his ancient shoes worn through
He steals from me and he lies to you

Old england is dying

Still he sings an empires song
And he keeps his navy strong
And he sticks his flag where it ill belongs
Old england is dying

Youre asking what makes me sigh now
What it is makes me shudder so
Well I just freeze in the wind
And I'm numb from the pummeling of the snow

That falls from high in yellow skies
Where the time stained of england flies
Where the homes are warm and the mothers sigh
Where comedians laugh and babies cry

Where criminals are televised
politicians fraternize
Journalists are dignified and everyone is civilised
And children stare with heroin eyes

Old england!
Evening has fallen
The swans are singing
The last of sundays bells is ringing
The wind in the trees is sighing
And old england is dying

...φλερτάρω....

....άσχημα και γουστάρω.....η παρακάτω φωτο φαντάζομαι εξηγεί πολλά!!!!
Αυτήν θα την πω "ερωμένη"....και η Θεσσαλονικιά θα είναι
η "επίσημη αγαπημένη"(α ρε Sir)!!
....και το καλοκαιράκι παιδιά θα τις πάρω και τις δύο μαζί
και θα γυρίσουμε την Σικελία.....

...καλή τσιρκοχρονιά....

..έτσι μού'ρθε τώρα ρε παιδιά....πειράζει?

Η Μπαλάντα του Κυρ- Μέντιου

Κώστας Βάρναλης

Δε λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια!

Κούτσα μια και κούτσα δυο της ζωής το ρημαδιό!

Mεροδούλι, ξενοδούλι! Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι,

ούλοι: δούλοι, αφεντικό και μ' φήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια, παραβγαίνανε στην παίδεια

με κοτρόνια στα ψαχνά, φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Κατωχώρι, ανηφόρι, κατηφόρι,

και με κάμα και βροχή, ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι κι' έχτισα,

στην εμπασιά του χωριού, την εκκλησιά.

Kαι ζευγάρι με το βόδι (άλλο μπόι κι' άλλο πόδι)

όργωνα στα ρέματα τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα" κουβαλούσα πολυβόλα

να σκοτώνωνται οι λαοί για τ' αφέντη το φαϊ.

Kαι γι' αυτόνε τον ερίφη εκουβάλησα τη νύφη

και την προίκα της βουνό, την τιμή της ουρανό!

Aλλά εμένα σε μια σφήνα μ' έδεναν το Μαη το μήνα

στο χωράφι το γυμνό να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι' ο παπάς με την κοιλιά του μ' έπαιρνε για τη δουλειά του

και μου μίλαε κουνιστός: "Σε καβάλησε ο Χριστός!"

Δούλευε για να στουμπώσει όλ' η Χώρα κι' οι καμπόσοι.

Μη ρωτάς το πώς και τί, να ζητάς την αρετή!

-Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου! -Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου!

-Αντραλίζομαι!... Πεινώ!... -Σούτ! θα φας στον ουρανό!"

Kι' έλεα: όταν μιαν ημέρα παρασφίξουνε τα γέρα,

θα ξεκουραστώ κι' εγώ, του θεού τ' αβασταγό!

Kι' όταν ένα καλό βράδυ θα τελειώσει μου το λάδι

κι' αμολήσω την πνοή (ένα πουφ είν' η ζωή),

H ψυχή μου θε να δράμη στη ζεστή αγκαλιά τ' Αβράμη,

τ' άσπρα, τ' αχερένια του να φιλάει τα γένια του!

Γέρασα κι' ως δε φελούσα κι' αχαϊρευτος κυλούσα,

με πετάξανε μακριά να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω στη σπηλιά τον Αι-Φραγκίσκο:

"Χαίρε φως αληθινόν και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κύρ Μέντη απ' την αδικιά τ' αφέντη,

συ που δίδαξες αρνί τον κύρ λύκο να γενή!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε από λύκο άνθρωπο κάνε!...

" Μα με την κουβέντα αυτή πόρτα μου 'κλεισε κι' αυτί.

Tότενες το μαύρο φίδι το διπλό του το γλωσσίδι π

ίσω από την αστοιβιά βγάζει και κουνάει με βιά:

"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,

μα θεοί κι' όξαποδώ κει δεν είναι παρά δώ.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου, με το δίκιο του πολέμου θα το βρης.

Οπου ποθεί λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου- τον αφέντη τον κουφό σου!

Και στον ίδρο το δικό γίνε συ τ' αφεντικό.

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο χάιντε Σύμβολον αιώνιο!

Αν ξυπνήσεις, μονομιάς θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει κι' έχ' η πλάση κοκκινήσει

κι' άλλος ήλιος έχει βγη σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".